ยินดีต้อนรับ ไปตามหาสุนทรีย์กันเถอะ

ความสุขที่หาได้ทั่วไป

วันศุกร์ที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2553

ท่าแขก ประเทศลาว

จากมุกดาหาร ได้มีโอกาสข้ามไปฝั่งลาวมา แต่ไปข้ามเรือที่ ธาตุพนม จ.นครพนม เอารูปมาให้ดูกัน
ก่อนอื่นต้องขอไปไหว้พระธาตุพนมก่อนครับ

เดินไปเจอตึกเก่าที่อยู่ฝั่งธาตุพนม เห็นสวยจังเลย ต้องเก็บมาฝากซักหน่อย

จะข้ามไปฝั่งลาว ถ้าไม่มีพาสปอร์ต ก็ต้องถ่ายรูปทำบัตรชั่วคราว ถ้ามีเด็กไปด้วยก็ถ่ายไปซะทีเดียว คู่กันไปเลยแบบนี้แหละ


แล้วก็นั่งเรือข้ามไปแบบนี้ละครับ ทั้งคนไทย คนลาว ไปด้วยกันก็เราเป็นพี่-น้องกันนี่นา
ด่าน ตม.ท่าแขก ประเทศลาว
วิวแม่น้ำโขงถ่ายจากฝั่งสาว เห็นฝั่งไทยอยู่ลิบๆ
หิวแล้วหาอะไรกินแถวริมโขง เมนูอาหารขึ้นป้าย แบบนี้ตั้งไว้ริมถนนกันไปเลย อ่านสะใจ

เด็กๆของเราหม่ำกัยเต็มที่ละงานนี้

อยู่จนเย็น เก็บภาพอาทิตย์อัสดงมาให้ชมครับ คืนนั้นค้างคืนที่ฝั่งลาว จองโรงแรมที่พักไว้แล้ว

ที่พักแบบสร้างใหม่ก็มี แต่ทริปนี้เลือกพักแบบนี้ครับ เอาบรรยากาศ เลือกแถวริมโขงนั่นแหละ สะดวกดี รูปทรงตึกแบบเก่า สวยดีจัง


เช้าพวกเราจะไปเที่ยวตลาด อ๊ะ.ต้องไปรถแบบนี้ สกายแลบ ของฝั่งลาวรู้สึกว่าจะใหญ่กว่าของฝั่งไทยนิดหน่อย อันนี้ไม่รู้ว่าคิดไปเองรึเปล่า

ไปถึงตลาดก็หากาแฟกินละครับ ตามสูคร รสชาติก็ทั่วๆไปครับ อยากได้กระป๋องโอวัลตินใบนั้นจัง

ช่วงเช้าตลาดคึกคักดี มีขายเกือบทุกอย่างละครับ

ชอบตรงร้านนี้ เขาขายสร้อยครีบ มาเป็นม้วน มีหลายแบบให้เลือก จะเอายาวแค่ไหนตามใจชอบ ตัดแล้วค่อยมาดูว่าราคาเท่าไหร่ ตามน้ำหนักหรือความยาว

กลับมาที่พัก อาบน้ำสบายใจแล้ว ออกมาเก็บบรรยากาศให้ชมกัน บ้านเมืองเขาดูน่ารักดีครับ

อันนี้อ่านว่าอะไรไม่รู้ พยายามอ่านอยู่นาน ประมาณว่าน่าจะเป็น ซอยนี่ละครับเพราะป้ายมันอยู่ปากซอยเราก็แปลมันดื้อๆอย่างงี้แหละ 555

อันนี้ ป้ายโรงงาน ทำงานไม้ครับ ไปเยี่ยมชมมา ไม้แต่ละท่อนใหญ่มาก เหมือนบ้านเราเมื่อซัก 40-50ปีก่อน ไม่อยากลงรูปครับ สะเทือนใจ ( ความจริง ทำรูปหายไปจากในเครื่อง แหะๆ) เลยต้องจบแบบห้วนๆอย่างนี้ บายๆแล้วพบกันใหม่ครับ

 

วันพฤหัสบดีที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

แบกะดิน ริมโขง ตลาดอินโดจีน มุกดาหาร

 
เอาหละ มาดูกันเถอะแถวตลาดอินโดจีน มีของแบกะดินสัญชาติลาว มาวางขาย มีอะไรบ้าง
 
มาเริ่มกันที่แผงพระเตรื่อง อันนี้มีทั้งพ่อค้า แม่ค้า จากทั้งสองฝั่ง เรื่องพระเครื่องส่วนมาก เป็นพ่อค้าจากฝั่งไทยครับ
ตรงนี้เป็นพวกสมุนไพร แปรรูปมาระดับนึงแล้ว พวกน้ำมันหอมระเหย เครื่องเทศ พวกนี้ละครับ


ขายกันแบบหยิบขายก็มี จะซื้อเท่าไร ก็ต่อรองกันเลย แบบนี้ใครที่ชอบต่อของคงถูกใจ
 
แล้วนี่ครับประเภท กล้วยไม้ป่า ขายกันเป็นต้นๆ แบบนี้เลย ไม่มีกระถางใส่ ซื้อไปแล้วมันจะตายหรือปล่าว ผมก็ไม่อาจทราบได้ ( ไม่เชี่ยวชาญเรื่องนี้ ) คนที่จะซื้อดูเอาเองเด้ออ.. แล้วครั้งหน้าข้ามไปเที่ยวเมืองลาวกันครับ ไหนๆ ก็มาถึงนี่กันแล้ว

วันอังคารที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2553

เที่ยววัดริมโขง (2)

     สวัสดีครับ หายไปนาน ครั้งก่อนเขียนเรื่องวัดริมโขง จ.มุกดาหาร ทิ้งไว้ มาต่อกันดีกว่า

ซุ้มประตูทางเข้าของเดิม ชาวบ้านเรียกวัดกลาง ก็เพราะอยู่ตรงกลางระหว่างอีก 2 วัด ซุ้มนี้อยู่ด้านข้าง

 เปรียบเทียบกับของใหม่ครับ ซึ่งอยู่ด้านหน้า ใหญ่โต สวยกันไปคนละแบบครับ
 นี่เป็นกึ่งโบสถ์กึ่งศาลา ภายในมีพระประธาน สำหรับบุคคลทั่วไป มาสักการะ บูชา เนื่องจากโบสถ์หล้งเดิมค่อนข้างเล็ก เวลามีผู้คนมามาก จะไม่สะดวก ทางวัดจึงสร้างขึ้นมาใหม่ แปลกตาดีครับ


นี่ครับโบสถ์เดิมของวัด ทั้งด้านหน้าและด้าน สวยงามมากโบสถ์นึงเชียวครับ เพียวงแต่ขนาดโบสถ์เล็กแลtรองรับจำนวนผู้คนจำนวนมากไม่ได้
วัดที่ 3 นี้เป็นวัดสุดท้ายบริเวณริมโขง ตลาดอินโดจีน ชาวบ้านเรียกชื่อวัดว่า " วัดยักษ์ " คงเป็นเพราะมีรูปปั้นยักษ์ 2 ตน อยู่ที่หน้าซุ้มประตูทางเข้าวัดนั่นแหละครับ

ที่วัดนี้มีสิ่งของโบราณที่ทางวัดเก็บรักษาไว้อย่างดี นั่นคือ เรือโบราณ ที่ทางวัดสร้างโรงเก็บไว้ให้เป็นอย่างดี เป็นเรือขุดจากต้นไม้ทั้งต้น
เรือนี้มีชื่อเรือว่า " นางมณฑล " ความยาวเท่าไหร่ จำได้ไม่ชัดครับ จำได้แต่ว่ามันยาวมากเหมือนกัน
มาดูโบสถ์กันบ้าง ซึ่งก็สวยงามไม่แพ้กันเพราะสร้างในสมัยที่ใกล้เคียง และก็ประสบปัญหาแบบเดียวกันเลย นั่นคือขนาดที่ปัจจุบันเล็กเกินกว่าจะรองรับ ผู้มีจิตศรัทธา และนักท่องเที่ยวไหว
ทางออกแบบเดียวกันเลยครับ คือสร้างโบสถ์หลังใหม่ให้ใหญ่ขึ้น ถามเพื่อนที่อยู่ที่ มุกดาหารว่า ทำไมวัดมันจึงอยู่ใกล้กันจัง เพราะวัดทั้ง 3 มีระยะห่างกันประมาณ 200-300 เมตรเท่านั้น เพือ่นบอกว่าเกิดจาก 3 ตระกูลร่ำรวยในอดีต ที่ไม่ยอมน้อยหน้ากัน 1 สร้างวัดได้ 2-3 ก็สร้างได้ เราเลยได้วัดที่อยู่ติดๆกัน ซึ่งก็ดีครับแข่งกันสร้างวัด ไอ้เราแค่พยายามหยอดตู้บริจาคที่ทางวัดมีไว้ให้ได้ทุกตู้ ก็เก่งแล้ว อย่างว่าละครับ แข่งบุญ แข่งวาสนามันแข่งกันมิได้นี่นา 555  ครั้งหน้าผมจะพาข้ามไปเที่ยวฝั่งลาวกันนะครับ สำหรับวันนี้ บายครับ

วันอังคารที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2553

เที่ยววัด ริมโขง มุกดาหาร

http://www.takoandung.com/     สวัสดีครับ วันก่อนไปเที่ยวมุกดาหารมา แวะไปแถวตลาดอินโดจีน แต่คงไม่พาดูของตลาดอินโดจีนหรอกนะครับ เราลองไปดูกันดีกว่า ตลอดแนวตลาดอินโดจีน มีวัดอยู่กี่วัด แล้วมีอะไรน่าสนใจบ้าง มาดูกันเลยดีกว่า
เริ่มที่นี่กันเลยครับ วัดศรีมงคลใต้ ใกล้ด่านตรวจคนเข้าเมืองและท่าเรือที่จะข้ามไปฝั่งลาว
โบสถ์ของวัดศรีมงคลใต้ แม้จะหลังไม่ใหญ่ แต่ก็นับว่ามีความสวยงามไม่น้อยเลย
พระประธานภายในโบสถ์
หอกลองของวัดศรีมงคลใต้ครับ เป็นกลองค่อนข้างจะเก่า แต่ยังใช้งานได้  เดี๋ยวเราไปชมวัดต่อไป

วันอังคารที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

วันเสาร์ ที่ 9 มกราคม 2553 วันเด็กที่สงขลากับความสุขของหนู

วันนี้เอาควันหลงงานวันเด็กจากบทความของบล๊อก "นั่นแน่" มาให้กันดีกว่า ถ้าอยากดูเรื่องอื่นๆเพิ่มเติมไปตามลิงค์ข้างล่างได้เลยครับ

สวัสดีค่ะ
วันเด็กปีนี้หนูสนุกมากๆอีกปีหนึ่งนะคะ หนูหวังว่า เด็กๆทุกๆคนจะมีความสุขอย่างที่หนูได้รับจากผู้ใหญ่นะคะ

วันนี้หนูตื่นเช้ากว่าปกติค่ะ
คุณแม่บอก "วันนี้ วันเด็ก วันของเด็กๆ ค่ะ
และหนูมีภาระกิจต้องรับผิดชอบ ก็แค่ไปจัดการให้เสร็จๆไป"
"วันนี้วันเสาร์นี่คะ " หนูต่อรอง เพราะหนูอยากดูการ์ตูนเช้าวันเสาร์
" อ้าวก็ลูกรับปากคุณครูจะไปแข่งวาดภาพศิลปะ "
" เออ ใช่จริงๆด้วยค่ะคุณแม่ " ว่าแล้วหนูก็รีบอาบน้ำแต่งตัวชุดนางฟ้าที่หนูชอบ


และพร้อมหลับไปตลอดการเดินทางสู่งานวันเด็กของจังหวัด
ถึงงานแล้วหนูยังงัวเงียๆ "เฮ้ออออออออออออ วาดอะไรดีน้อเรา" ระหว่างรอกรรมการบอกหัวข้อ หนูขออีกสักงีบนะคะ

เด็กๆคนอื่นก็รอค่ะ แต่ดูเค้าสดชื่นจัง "หาวววววววววววววววว"

เพื่อนคนนี้ใจจดจ่อเลยค่ะ


ส่วนหนูเหรอคะ สายตาจดจ่อแต่นี่อะค่ะ แม่มด ถ่ายรูปกะหนูหน่อยค่ะแม่มด


คุณแม่ขาพี่นางฟ้าค่ะ (แอบนินทาหนูในใจ หนูรู้นะคุณแม่ จะบอกให้หนูไปเป็นนางแบบใช่มั้ยหล่ะ)


มีของเล่นล่อตาล่อใจ มากมาย

พี่โดราเอมอน...อยากได้จังเล๊ยยยยย
แต่ที่หนูหมายตาไว้ อันนี้ค่ะ เดี๋ยวภาระกิจเสร็จนะจะเล่นให้สนุกเลย

กรรมการให้หัวข้อมาแล้วค่ะ เป็นคำขวัญวันเด็ก ว่าแต่คุณแม่ขา มันแปลว่าอะไร

อ๋อ...คือความสุขสนุกสนานหน่ะเอง....ลุยเลย

ระหว่างที่คุณแม่รอ ก็เดินเก็บภาพโน่นนี่นั่น ไม่สนใจหนูเลย คุณแม่บอกคำเดียว


" วาดไป วาดให้สนุก แม่ไปหล่ะ " ไม่สนใจหนูเล๊ยยยยยยยย คุณแม่นี่

คุณแม่ไปดูความสุขของเด็กๆมาค่ะ

อ้าวววววววววว ....หนูอยากเล่นมั่งจัง

สักพักคุณแม่ก็กลับมา แล้วถาม " ว่าหนูวาดอะไรคะ"

หนูวาดผีเสื้อ มาเที่ยววันเด็กค่ะ ผีเสื้อมันสดใสร่าเริง ชวนกันมาเที่ยววันเด็ก มีของขวัญมากมาย

และวันนี้ อากาศก็สดใส ด้วยค่ะคุณแม่ " อืม สวยดี วาดไป เดี๋ยวแม่มา " อ้าวววว แม่ไปอีกแล้ว


คุณแม่ ไปดูเด็กคนอื่นๆ ไม่สนใจหนูเลย หนูเริ่มงอแงและไม่อยากวาดแล้ว

แม่คนอื่นๆเขาอยู่ใกล้ลูก แม่หนูไปไหนเนี๊ยะ


"ไปดูเพื่อนๆหนูไงลูก แม่อยากให้หนูมีสมาธิ และมีอิสระในการทำงาน " คุณแม่บอกหนูอย่างนั้น

แต่หนูบอกว่า หนูอยากให้คุณแม่นั่งให้กำลังใจใกล้ๆ แต่ดูแม่หนูซิคะ ไม่วายค่ะ


ยังเก็บภาพพี่ๆที่นั่งใกล้หนู แล้วหนูจะมีสมาธิมั้ยนี่



ไม่เอาแล้วคุณแม่ หนูเอาแค่นี้อะแหละ หนูเบื่อแล้ว รายละเอียดเยอะไปหน่อยนะคุณแม่
"อ้าววววววววลูกยังไม่เสร็จเลย อีกนิดนะ เวลายังมี รู้มั้ย ตอนนี้กระต่ายมันแอบหลับอยู่นา หนูรีบๆวาด จะได้เสร็จทันก่อนกระต่ายตื่น "
คุณแม่ว่าหนูเป็นเต่า ทำงานช้า แต่ไม่เอาแล้ว หนูอยากไปเล่น
" อีกนิดนะ ยังว่างๆอยู่เลย "
พอแล้วค่ะคุณแม่ มันสวยแล้ว ใส่เยอะมันก็ไม่ใช่วันแดดใสซิคะ
"เอาก็เอา " เฮๆๆๆๆๆๆๆๆได้ไปเล่นแล้ววววววว ว่าแล้วหนูก็รีบเดินไปส่งงาน ก่อนขอลาไปเล่น


คณะกรรมการค่ะ


ส่งงานเสร็จหนูก็ได้ของขวัญด้วยนะคะ

ถ่ายภาพกับชิ้นงานตนเองค่ะ

คุณครูสแน็ก สอนศิลปะหนูค่ะ ที่นี่เขาเลี้ยงข้าวมันไก๊ด้วยค่ะ

คุณแม่ขา หนูอยากเต้นอย่างนี้บ้างอะค่ะ

" อ้าวหนูก็เต้นวันเด็กที่โรงเรียนแล้วนี่คะ " จริงด้วยค่ะ (ภาพนี้วันซ้อมค่ะ)


ปีหน้านะคะคุณแม่...หนูจะเต้นแบบนี้อะ ชุดสีเจ็บดีค่ะคุณแม่

"อะไรนะลูก อะไรเจ็บนะ" อิอิ ไม่บอกค่ะคุณแม่
แล้วก็ถึงเวลารับรางวัล

รางวัลชนะเลิศที่ 3 ทำไมหนูได้ที่สามหล่ะคะคุรแม่ หนูว่าหนูวาดสวยออกนะคะ
"อ๋อ ก็วันนี้หนูเป็นกระต่ายไงลูก"
คุณแม่ๆๆๆ แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หนูร้องไห้เสียใจ ไม่ใช่เพราะแพ้นะคะ แต่คุณแม่แอบว่าหนูอะ แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไว้คราวหน้านะคะ หนูจะพยายามใหม่แล้วกัน ฝากไว้ก่อนเถอะคุณแม่
"ฮ่าๆๆๆ" ดูแม่หนูซิ หัวเราเยาะหนู ไม่ให้กำลังใจกันเล๊ยยยยยยยยยยย
ไม่เป็นไรค่ะ แค่ครั้งแรก บทเรียนที่หนูได้เข้าใจ ต่อไป หนูจะไม่ขี้เกียจอีกแล้ว



"กินติมโกยิวกันดีกว่าลูก" ปะคะคุณแม่